Złotowo (powiat malborski)
54°01′36″N 19°13′17″E/54,026667 19,221389| wieś | |
 Dom podcieniowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
312 |
| Strefa numeracyjna |
55 |
| Kod pocztowy |
82-220[2] |
| Tablice rejestracyjne |
GMB |
| SIMC |
0156742 |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu malborskiego  | |
Położenie na mapie gminy Stare Pole  | |
| 54°01′36″N 19°13′17″E/54,026667 19,221389[1]
| |
Złotowo (niem. Reichenfeld) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie malborskim, w gminie Stare Pole na obszarze Żuław Elbląskich.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Wieś założono w latach 1331–1335. Lokację Złotowu nadał wielki mistrz Ludolf König von Wattzau w 1342.
Wieś królewska położona była w II połowie XVI wieku w województwie malborskim[3].
W 1776 wzmiankowane 3 nazwiska mennonitów Joanna Dicka, Heinricha Dicka, Joanna Pennera. w 1820 wieś zamieszkiwało 175 mieszkańców, w tym 5 mennonitów.
W latach 1945–1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego, a w latach 1975–1998 do województwa elbląskiego.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków NID[4] na listę zabytków wpisany jest dom podcieniowy nr 24 (d.16), murowano-szachulcowy, k. XVIII, nr rej.: A-73 z 30.05.1957.
We wsch. części wsi, po płn. stronie drogi, dom podcieniowy, kalenicowo wzniesiony w k. XVIII w. dla Johanna Gabriela Preussa, drewniany, otynkowany, z ryglowym podcieniem od płd. wspartym na 7 słupach i fachwerkowymi szczytami, z wysokim, dwuspadowym dachem krytym holenderką; plan o szerszym trakcie płd. z wielką izbą w płd.-wsch. narożniku, czarną kuchnią w trakcie wielkiej izby i sienią w formie litery L oddzielającą pokój letni i pomieszczenia gospodarcze; elewacja szczytowa 3-osiowa, frontowa 7-osiowa, z podcieniem na 3–5 osi i wejściem pośrodku. Dom został niemal doszczętnie zniszczony w pożarze z 9 na 10 marca 2014[5].
Układ przestrzenny wsi – owalnica w osi wsch.-zach., z dwoma dużymi gospodarstwami po płn. stronie i jednym po płd. Krajobraz kulturowy wsi zanikający, w latach 80. XX wieku na 7 historycznych siedlisk na 2–3 zachowana dawna zabudowa, z 3 domów podcieniowych zachowany jeden po płn. i płd. stronie, czytelny układ rowów melioracyjnych i polderów. We wsi znajduje się kościół ryglowy na planie wydłużonego ostroboku z 1725[6].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 162077
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1637 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Prusy Królewskie w drugiej połowie XVI wieku : suplement. Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2021, k. 1.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 67 [dostęp 2020-04-13].
- ↑ Powiat malborski: Pożar budynku wielorodzinnego w Złotowie. dziennikbaltycki.pl, 10 marca 2014.
- ↑ Piotr Skurzyński, Warmia, Mazury, Suwalszczyzna, Wyd. Sport i Turystyka – Muza S.A., Warszawa 2004, s. 59, ISBN 83-7200-631-8.
| Wsie | |
|---|---|
| Kolonia | |
| Osady | |
| Część wsi | |
| Inne miejscowości |
